Vrouw in bloemenwei

Hoe nu terug

In de vaart van doorgaan
lijkt stilstaan bijna afgaan
een angst van oude tijden
donker onzichtbaar lijden
met een klein jong mens op schoot
bescherm je wat niet gaat

Muren zijn van bordkarton
vallen als je blaast
klein jong mens is zeer mobiel
ouder groter bovendien

Gevallen muren als rode lopers
naar bloemen huppelend in bergwei
jouw hart opent om te zingen
jezelf omhullend met ‘stoor me niet’
je geest die vrolijk ruimte biedt
aan stilstaan in het veld

Bloem in knop herinnert jou
de grond onder je voeten
bloeien in 6 stappen
of 99 misschien

Tijd alleen gaat nergens heen
hier is wat je niet zult zoeken
stilte vraagt je hoe nu terug 
snuif verhalen uit de bloemen
niemand die je ooit nog mist

Bloem in knop herinnert jou
laat je vragen zacht vervagen
groet de wereld in haar gloed 
alleen omringd door jouw al-een

SaBa

Voor Desiree, van Saskia – 10 augustus 2022

Dit zielsgedicht heb ik voor Desiree geschreven op basis van een korte Reading. Haar reactie: 

“Ik blijf het gedicht opnieuw lezen… Het geeft het pad aan van mijn rust. De rust die ik mezelf en anderen nu mag geven, waarin groei en bloei, als de natuur eigen, voltrekt. Er hoeft even geen actie meer voor méér. Het is okay, nu. Genieten van mijn zijn. Dankjewel.” Desiree

Meer lezen over zielsgedicht of gedichten op maat? Lees meer

Een Zielsgedicht voor jezelf bestellen? Ga naar de HoliShop

Credits afbeelding: Jill Wellington via Pixabay

Leave A Comment